این پروژه که با مشارکت حداکثر 10 فارم گاوشیری در میشیگان و ویسکانسین کار می کند، آزمایشات در مزرعه و نمایش فناوری های نوظهور را با مشارکت استراتژیک سهامداران حیاتی از جمله کشاورزان، دامداران، مشاوران فارم و صنعت بررسی می کند. این پروژه حمایت مالی مستقیمی را برای کشاورزان و دامداران شرکت کننده به منظور پوشش هزینه های مشارکت و به عنوان انگیزه مستقیم جهت مشارکت فراهم می کند.
هر سازمانی یک نقش کلیدی در پروژه خواهد داشت:
Nature Conservancy – بر مدیریت پروژه نظارت خواهد کرد. در واقع نظرسنجی از تولیدکنندگان و ذینفعان را جهت اطلاع رسانی از نتایج پروژه و آموزش و مشارکت مربوطه را هدایت خواهد کرد.
- مرکز نوآوری گاو شیری ایالات متحده، آزمایشات و مشاهدات علمی در مزرعه را هدایت می کند و بر گسترش و ارتباط یافته های پروژه نظارت می کند.
- مؤسسه آموزش و تحقیقات خوراک، صنعت و پنل تخصصی علمی را برای ارائه بررسی فنی و آگاهی و همچنین مدیریت شخص ثالث به منظور انجام ارزیابی اقتصادی آزمایشی در مزرعه توسعه و مدیریت خواهد کرد.
«فرصت کار مستقیم با کشاورزان و دامداران برای آزمایش استراتژی‌های مختلف مدیریت خوراک، از جمله استفاده از مواد افزودنی، و به دست آوردن بینش‌های بیشتر علمی، به صنعت کمک می‌کند تا روش‌های هوشمند آب و هوایی را که برای سیاره زمین و اپراتورها به لحاظ مالی سودمند است، مقیاس‌پذیر کند. آلیشا استگس مدیر پروژه در آمریکای شمالی می گوید : پروژه ما به آگاه سازی استراتژی‌های کاهش گازهای گلخانه‌ای برای گاو، برنامه‌های خدمات حفاظت از منابع طبیعی و توسعه پروتکل‌هایی به منظور اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کند که همه در خدمت کاهش یکی از بزرگترین منابع انتشار گازهای گلخانه‌ای ایالات متحده هستند.
انتشار متان – از منابع مختلف از جمله نفت و گاز، زغال‌سنگ، کشاورزی و محل‌های دفن زباله – یک پنجم کل انتشار گازهای گلخانه‌ای ساخته دست بشر را تشکیل می‌دهد، با انتشار متان روده‌ای که 25 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای را تشکیل می‌دهد که توسط بخش گاو شیری ایالات متحده تولید می شود. با توجه به هدف بلندپروازانه توافق اخیر بین ایالات متحده و اتحادیه اروپا برای کاهش انتشار کلی متان تا تقریبا 30 درصد تا سال 2030، این پروژه می تواند به بخش گاو شیری ایالات متحده کمک کند تا انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهد که به نوبه خود می تواند تأثیر قابل توجهی در سرتاسر این صنعت داشته باشد.
لارا مودی، مدیر اجرایی این پروژه گفت: جیره‌های خوراک و افزودنی‌های خوراک می‌توانند به طور قابل توجهی بر ردپای کربن مرتبط با تولیدات گاو شیری، دام و طیور تأثیر بگذارند و نیاز به توسعه و حمایت صنعت خوراک از این استراتژی‌ها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در فارم ضروری است. “این پروژه از تلاش‌ها برای پیشبرد استفاده از این راه‌حل‌ها از طریق تصمیم‌گیری آگاهانه‌تر در فارم و سهامداران حمایت می‌کند و بخشی از رویکرد بلندمدت این پروژه برای حمایت از تلاش‌های مستمر در بخش پروتئین حیوانی است.”
مدیریت خوراک، از جمله مواد افزودنی، برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به عنوان رویکردی برای کاهش ردپای کربن در صنعت گاو شیری مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، این استراتژی‌ها به طور گسترده در برنامه‌های خدمات حفاظت از منابع طبیعی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند، همچنین پروژه ای در حال حاضر برای ایجاد اعتبار در بازارهای کربن وجود ندارد، که پشتیبانی از یک مورد اقتصادی برای پذیرش را دشوار می‌کند. هدف این پروژه درک بهتر موانع پذیرش و غلبه بر آن موانع با به اشتراک گذاشتن نتایج آزمایشی، ارزیابی‌های اقتصادی و بینش‌های علمی دقیق تر برای اطلاع‌رسانی بهتر و مشارکت طیف گسترده‌ای از سهامداران کلیدی برای مقیاس‌پذیری پذیرش از طریق مسیرهای حمایت شده توسط بخش خصوصی و دولتی است.
